در کتب روايي اهل سنت

حديث شماره 1:

لا تذهب الدنيا حتي يملک العرب رجل من أهل بيتي يواطئ اسمه اسمي. [1] .

دنيا تمام نمي‏شود تا اينکه مردي از اهل بيت من بر عرب غالب شود که اسم او مطابق اسم من است.

حديث شماره 2:

عن علي، کرم اللّه وجهه، عن النبي، صلّي‏اللّه‏عليه‏وآله، قال: لولم يبق من الدنيا إلّا يوم لبعث اللّه رجلا من اهل بيتي يملأها عدلاً کما ملئت جوراً. [2] .

از علي، عليه‏السلام، و او از پيامبر، صلّي‏اللّه‏عليه‏وآله، نقل شده که فرمود: اگراز دنيا جز يک روز باقي نماند خداوند مردي را از اهل بيت من مبعوث مي‏کند که زمين را پر از عدل مي‏کند همچنانکه پر از ظلم شده باشد.

حديث شماره 3:

المهدي من عترتي من ولد فاطمه. [3] .

مهدي از خاندان من و از فرزندان فاطمه است.

حديث شماره 4:

المهدي منّا أهل البيت يصلحه اللّه في ليلة. [4] .

مهدي از اهل بيت من است که خدا در يک شب او را اصلاح مي‏فرمايد.

حديث شماره 5:

المهدي من هذه الامة الذي يؤمّ عيسي بن مريم، عليه‏السلام. [5] .

مهدي از اين امت است و او کسي است که عيسي پشت سرش نماند مي‏خواند.

حديث شماره 6:

تختصّ الامامة بالمهدي مع نزول عيسي، عليه‏السلام. [6] .

امامت مخصوص مهدي است همراه و همزمان با نازل شدن عيسي، عليه‏السلام، از آسمان.

حديث شماره 7: ابن عباس روايت مي‏کند که رسول اللّه فرمود:

المهدي طاووس اهل الجّنه. [7] .

مهدي طاوس اهل بهشت است.

حديث شماره 8:

عن ابن عباس عن النبي، صلّي‏اللّه‏عليه‏وآله، ملک الأرض أربعة، مؤمنان و کافران، فالمؤمنان ذوالقرنين و سليمان و الکافران نمرود و بخت النصر و سيملکها خامس من اهل بيتي. [8] .

از ابن عباس و او از پيامبر، صلّي‏اللّه‏عليه‏وآله، روايت کرده است که: پادشاهان زمين چهار نفر بودند، دو نفر مؤمن و دو نفر کافر، دو نفر مؤمن، ذوالقرنين و سليمان بودند و دو نفر کافر نمرود و بخت‏النصر و بزودي پنجمين نفر از اهل‏بيت من زمين را مالک مي‏شود.

حديث شماره 9:

کيف أنتم إذا نزل ابن مريم و إمامکم منکم. [9] .

چگونه‏ايد زماني که عيسي بن مريم نازل شود و امامتان از خودتان است.

حديث شماره 10:

لن تهلک أمة أنا في أوّلها و عيسي بن مريم في آخرها و المهدي في وسطها. [10] .

امت من گمراه و هلاک نمي‏شوند چون من در اول اين امتم و عيسي در آخر آن و مهدي در وسط آنست.

حديث شماره 11:

أخرج ابونعيم و ابن ماجه عن أنس، قال سمعت رسول‏اللّه، صلّي‏اللّه‏عليه‏وآله، قال: نحن سبعة من ولد عبدالمطلب سادة أهل الجنة، أنا و حمزة و علي و جعفر و الحسن و الحسين و المهدي. [11] .

ابونعيم و ابن ماجه از انس روايت مي‏کنند که گفت: پيامبر فرمود: ما هفت نفر از فرزندان عبدالمطلب بزرگان اهل بهشتيم، من و حمزه و علي و جعفر و حسن و حسين و مهدي.